« گنجینه عشق » و « دیوان منصور » با حضور صدها تن از فرهنگیان، دانشمندان و سیاسیون، در کابل روگشایی شد.
گنجینه عشق، شامل ده ها غزل، دوبیتی و چهارپاره عاشقانه است که از سوی سید منصور نادری نادری از جمعی اشعار ده ها پارسی سرایان، گردآوری شده است.
ویژه گی ابیات گردآوری شده درین گنجینه اینست که واژه «عشق» در اکثریت مصرع های آن دیده می شود.
«دیوان منصور» کتاب دیگری که امروز روگشایی شد شامل سروده های سید منصور نادری است.
آقای نادری در مورد اینکه چی چیزی وی را واداشته است تا دست به جمع آوری یک مجموعه عاشقانه بزند، چنین گفت: «انچه که ذهن سرگردان مرا به گردآوری این مجموعه ترغیب کرد، ذوق مفرط من در یک دهه ی اخیر به مطالعه آثار عارفانه ی اندیشمندان پارسی سرای قدیم و معاصر در باب عشق و معرفت بود، خصوصاً مطالعه افکار و اندیشه های عاشق پاکباز، شیفته فداکار و نامدار جهان عشق و معرفت، حسین بن منصور حلاج، بود.»
نادری افزود که وی «گنجینه عشق» را به عنوان یک تحفه ناچیز به روح حسین بن منصور حلاج که به نام عاشق سربدار شهرت دارد، اهداء می کند.
عطاش نادری، فرزند کوچک سید منصور نادری که دانش آموخته دانشگاه تهران است در مورد این مجموعه عاشقانه چنین گفت: « عاشقانه ها مارا به سوی عاشقانه زیستن و انسانی زیستن ترغیب می کند. در عصری که ما زنده گی می کنیم، پر از کینه و نفرت است و در چنین حالت راه نجات انسان ها تنها و تنها یک واژه و آن هم «عشق» است.
تابلوی که در عقب سکوی محفل روگشایی نصب شده بود، نقاشی ی از هنگام دار آویختن منصور حلاج بود که از سوی صدیق دانش، نقاش افغانی مقیم کشور کانادا ترسیم شده بود.
کتابهای «گنجینه عشق» و «دیوان منصور» از سوی جهانگیر مهرزاد، یکی از خوشنویسان و خطاطان افغانی با خط نستعلیق مشق شده است.
