اسدالله عفیف باختری، شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار معاصر کشور در اثر  بیماری؛ در مزارشریف درگذشت..

عفیف باختری، شاعر دردمند و پر آوزه کشور در اثر بیماری که از قبل عاید حالش شده بود، در زاده‌گاهش بلخ بامی در گذشت. در گذشت نابهنگام عفیف باختری بخش بزرگ از قلم به دستان و شاعران را به شددت متاثر ساخت. محمدصالح خلیق، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ و جمعی نهادهای فرهنگی و جامعه فرهنگی افغانستان درگذشت او را یک ضایعۀ بزرگ فرهنگی خوانده؛ و جایگاه و مقام ارزنده‌ی استاد عفیف باختری را در میان نسل دانشگاهی و خلق آثاری هنری – ادبی شامخ و بس ستوده‌نی توصیف نمودند.

اسدالله عفیف باختری  بلخ در سال ۱۳۴۱ه. در شهر مزارشریف به دنیا آمد و تا نخستین سالهای جوانی خود در همان شهر به فراگیری آموزش‌های رسمی در مکتب پرداخت. باختری پس از اتمام دوره دانشگاهی در رشته زارعت از دانشگاه کابل؛  همزمان با آن از محضر پدر خویش که نویسنده دهر بود، بهره‎ی زیای برد و با ادبیات و دنیای آفرینش‌های ادبی و شعری کاملن آشنا شد.

باختری در  طی سال‌های پربار فعالیت ادبی خویش چندین مجموعه شعر چاپ کرده که به گفتهخ بسیاری از شعر شناسان کشور، هر کدام از مجموعه‌هایش چیزی بر گنجینه‌های ادبی  و غنای فرهنگی افغانستان افزوده است.

اینک از عفیف باختری پنج مجموعه شعر بنام‌های ‘سنگ و ستاره ‘ (۱۳۸۲ بلخ)، ‘آوازهای خاکستری ‘ ( ۱۳۸۳ بلخ)، ‘من با زبان دریا ‘ ( ۱۳۸۶ کابل)، ‘با یک پیاله چای چطوری عزیز من؟ ‘ ( کابل ۱۳۸۶) و ‘صد غزل ‘ (۱۳۹۱ کابل) منتشر شده است.